நம்முடைய நாடு நீதிக்கு பெயர் பெற்ற நாடு.
தமிழில் உள்ள ஐம்பெருங் காப்பியங்களில் முதன்மையானது. சிலப்பதிகாரம்.
சிலப்பதிகார காப்பியம் தமிழ் மண்ணில் நிலவிய நீதியை பறை சாற்றும் காப்பியமாகும்.
கோவலன் எனும் பூம்புகார் நகரத்து வணிகர் வாழ்க்கையில் தோற்றுப் போய் மதுரை வந்து
சேர்கிறான். அங்கு பிழைக்கும் வழி தேடி அவனது மனைவி கண்ணகியின் கால் சிலம்பத்தை விற்பதற்கு
முயல்கிறான். அந்த நேரம் பார்த்து பாண்டிய மன்னன் முதலாம் நெடுஞ்செழியனின் மனைவி கோப்பெருந்தேவியின்
கால் சிலம்பு உடைந்து போனது. அதை சரி செய்ய பொற்கொல்லனிடம் கொடுத்தார்கள். அந்த பொற்கொல்லனிடமே
தனது மனைவியின் சிலம்பை கொண்டு வந்தான் கோவலன். பொற்கொல்லன் ஒரு போல்லாத திட்டம் தீட்டினான்.
அரசியின் சிலம்பு காணாமல் போனதாகவும் அதை கோவலன் திருடிவிட்டதாகவும் குற்றம் சாட்டினான்.
அரசன் நெடுஞ்செழியன் கேவலனிடம் ஒற்றை கால சிலம்பு இருந்த்தை வைத்து அவனை குற்றவாளி
என தீர்ப்பளித்து கொலை செய்யுமாறு உத்தரவிட்டான். கோவலன் கொல்லப்பட்டான்.
கனவனது கொலைச் செய்தியை கேட்டு வெகுண்டெழுந்த கண்ணகி நெடுஞ்செழியன் சபைக்கு
வந்து தன்னிடமிருந்த மற்றொரு சிலம்பை உடைத்து காட்டி அதிலிருந்த மணிகளும் அரசியின்
சிலம்பிலிருந்த மணிகளும் வேறு வேறாக இருப்பதை நிரூபித்தாள். பாண்டிய மன்னன் தான் நீதி
தவறிவிட்டதை அறிந்து அந்த சபையிலேயே யானோ அரசன்! யானே கள்வன் என்று சொன்னபடி கீழே விழுந்து
உயிரை விட்டான். நீதி தவறிவிட்ட்தை உணர்ந்து வருந்திய அவனது மனைவி கோப்பெருந்தேவியும்
அங்கேயே விழுந்து உயிர் விட்டனர் என்பது சிலப்பதிகார வரலாற்றின் கதை
அரசியல் பிழைத்தோர்க்கு அறம் கூற்றாவது ;
அரசியலில் தவறு செய்வோருக்கு தண்டனை மரணமே என்பது சிலப்பதிகாரம்
கூறும் தத்துவமாகும்.
(பிழைத்தோர்க்கு + தவறு செய்வொர்க்கு
கூற்று: மரணம் )
ஜஹாங்கீரின் நீதி
முகலாய மன்னர்களில் நான்காமவரான ஜஹாங்கீரின் நீதி உலகப்
புகழ் பெற்றதாகும்.
அவரது காலத்தில் அரசரின் அரண்மனையின் வாசலில் ஜஞ்ஜீர்
அல் அத்ல் என்ற பெயரில் ஒரு மணி கட்டப்பட்டது. அத்னுடன் ஒரு செயின் இணைக்கப்பட்டிருந்தது.
குடிமக்களில் யாருக்கேனும் நீதி தேவைப்பட்டால் கோல்டன் செயின் ஆப் ஜஸ்டிஸ் என்று அழைக்கப்பட அந்த
செயினை பிடித்து இழுத்து தனக்கான நீதியை பெற்று கொள்ள முடியும் என்ற ஏற்பாட்டடை ஜஹாங்கீர்
செய்திருந்தார்.
ஆக்ராவில் தாஜ் மாஹாலுக்கு நிகராக இருப்பது. ஆக்ரா கோட்டை
அவரது மனைவி நூர் ஜஹான் ஒரு தடவை வேட்டையாட சென்ற இடத்தில்
அம்பெய்த போது அது ஒரு வண்ணானின் உயிரை பறித்து விட்டது.
தனது மனைவியிடம் பதிலுக்கு பதிலாக உயிரை விட தயாராகுமாறு
ஜஹாங்கீர் உத்தரவிட்டார். தவறுதலாக நடந்து விட்டது அதனால் நஷ்ட ஈட்டுக்கு வண்ணானின்
குடும்பத்தோடு பேசுமாறு மந்திரிகள் கூறிய போதும் தனது அரச செல்வாக்கை பயன்படுத்த ஜஹாங்கீர்
மறுத்து விட்டார்.
வண்ணானின் குடும்பத்தினரே மன்னரிடம் வந்து தாங்கள் மன்னித்து
விட்டதாக கூறிய பிறகு தான். நஷ்ட ஈட்டுக்கு ஜஹாங்கீர் ஒப்புக் கொண்டார்.
ஜஹாங்கீரின் வரலாற்றை பேசுகிற எவரும் அவரது நீதியுணர்வின்
வேகத்தை பேசாமல் போவதில்லை.
இது போல இன்னும் பல சிறப்பான வரலாறுகளை கொண்ட்து இந்திய
நீதியமைப்பு.
ஆனால் நாடு சுதந்திரம் பெற்ற பிறகு இந்திய நீதி அமைப்பு
தாமதமாகிற நீதிக்கும் தடுமாறுகிற நீதிக்கும் பெயர் பெற்றதாகிவிட்டது.
உலகிலேயே மிக அதிகமான வழக்குகள் தேங்கியுள்ள நீதிமன்றங்களை
கொண்ட நாடு இந்தியா என்ற அவப்பெயரை நாம் பெற்றிருக்கிறோம் என்று 2009 ம் ஆண்டில் நடைபெற்ற
உயர் நீதிமன்ற நீதிபதிகள் கலந்து கொண்ட நீதித்துறை
ஆய்வு மாநாட்டில் அப்போதைய பிரதமர் மன்மோகன் சிங் கூறினார்.
நம் நாட்டின் உயர் நீதிமன்றங்களில் 42 இலட்சத்து 18
ஆயிரம் வழக்குகள் தேங்கியுள்ளதாக கீழ் நீதிமன்றங்களில் 2 கோடியே 80 இலட்சம் வழக்குகள் தேங்கியுள்ளதாகவும் 10 ஆண்டுகளுக்கு முந்திய
புள்ளி விவரங்கள் தெரிவிக்கின்றன.
இந்தியாவில் தேங்கியிருக்கிற வழக்குகளை தீர்க்கவும்
முடிவுக்கு கொண்டு வரவும் 1547 உயர் நீதிமன்ற நீதிபதிகளும், 23,207 கீழ் கோர்ட் நீதிபதிகளும்
தேவை என உச்சநீதிமன்றம் கூறியுள்ளது. (தினமணி செப்- 2012)
நம் நாட்டில் 10 இலட்சம் மக்களுக்கு 13 நீதிபதிகள் இருக்கிறார்கள்.
இதே அளவுக்கு அமெரிக்காவில் 130 நீதிபதிகள் இருக்கிறார்கள்.
நீதிபதிகளின் அளவு குறைவாக இருப்பது நமது நாட்டின் நீதியமைப்பை
கடந்த பல வருடங்களாக பாதித்து வந்தது.
இப்போதோ நமது நீதிபதிகளின் சிந்தனை போக்கு நமது நீதி
அமைப்பின் மிகப்பெரிய பலவீனமாக மாறிவருகிறது.
சமீபத்தில் ஒய்வு பெற்ற உச்சநீதிமன்ற தலைமை நீதிபதி
டி வை சந்திர சூட் 2019 நவம்பர் மாதம் பாபரீ மஸ்ஜித் வழக்கில் தீர்ப்பு வழங்குவது மிக
சிக்கலாக இருந்ததாகவும் நல்ல தொரு தீர்ப்பை வேண்டி கடவுளை பிரார்த்தனை செய்ததாகவும் வெளிப்படையாக கூறினார்.
பாபரீ மஸ்ஜித் வழக்கின் தீர்ப்பு நீதியின் அடிப்படையிலானது
இல்லை என்பதை அப்பட்டமாக ஒப்புக் கொள்வதாக அவரது வாக்குமூலம் இருந்த்து.
இதற்கு சற்றும் குறைவில்லாத அளவில் தான் தற்போதைய நமது
நாட்டு நீதிமன்றங்களின் பல தீர்ப்புகளும் அமைந்து வருகின்றன
அந்த வகையில்
தற்போது 5 பேர் போலீஸ் துப்பாக்கி சூட்டில் கொல்லப்பட்ட
ஒரு பெரிய கலவரத்திற்கு உத்திரப் பிரதேச சம்பல் மாவட்ட நீதிமன்றம் காரணாமாகியுள்ளது.
முகலாய சக்ரவர்த்தி பாபரின் ஆட்காலத்தில் கட்டப்பட்ட
மூன்று பெரிய பள்ளிவாசல்களில் ஒன்று அயோத்தியில் உள்ள பாபரீ மஸ்ஜித் – அது 1992 ம்
ஆண்டு இந்துத்துவ தீவிரவாதிகளால் இடிக்கப்ட்டது. அங்கு இப்போது ராமர் கோயில் கட்டப்பட்டுள்ளது.
இன்னொரு பள்ளிவாசல் பானிபட் நகரில் உள்ளது.
மூன்றாவது பெரிய பள்ளிவாசல் தான் உத்தரபிரதேசம் சம்பல்
மாவட்டம் சாந்தவுசி நகரில் உள்ள ஷாஹி ஜும்
ஆ பள்ளிவாசல் ஆகும். 16 ம் நூற்றண்டை சேர்ந்த அந்த பள்ளிவாசல் 5 நூறு வருடங்கள் பழமையானதாகும்.
அது இப்போது மத்திய அரசின் பண்டைய நினைவுச்சின்னங்கள் பாதுகாப்புச் சட்டம், 1904 இன் கீழ் பாதுகாக்கப்பட்ட நினைவுச்சின்னமாகும்,
இந்திய தொல்லியல் துறை (ASI) மூலம் தேசிய முக்கியத்துவம் வாய்ந்த நினைவுச்சின்னமாக பட்டியலிடப்பட்டு அது
பாதுகாக்கப்பட்டு வருகிறது.
இந்த மனுவை நீதிபதி ஆதித்யா சிங் அன்றைய தினமே விசாரித்தார் பள்ளிவாசலில்
அன்றைய தினமே ஆய்வு நடத்த உத்தரவிட்டார். இதற்காக வழக்கறிஞர் ரமேஷ் ராகவ்
தலைமையில் ஒரு குழுவையும் அவர் அன்றே நியமித்தார்., வரும் 29-ம் தேதிக்குள் அறிக்கை
தாக்கல் செய்ய உத்தரவிட்டார். இதைத்தொடர்ந்து, அந்தக் குழுவினர் அன்றைய தினமே முதல்கட்ட ஆய்வை தொடங்கினர்.
எல்லாம் மின்னல் வேகத்தில் நடந்தன.
எதிர் தரப்பினர் எந்த கருத்தையும் முன் வைக்க வாய்ப்பே வழங்கப்பட
வில்லை.
இந்த வழக்கையும் ஆய்வையும் அப்பகுதியிலிருந்த முஸ்லிம்கள் சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை.
நவம்பர் 24 ம் தேதி இரண்டாவதாகவும் அங்கு ஆய்வு செய்ய
ஆய்வுக்குழ்வினர் வந்த போது அங்கு கூடிய முஸ்லிம்கள் அதை எதிர்த்தனர்.
அவர்களை கலைந்து செல்ல காவல் துறை உத்தரவிட்டது. கலை ந்து செல்லாத
அவர்கள் மீது காவல் துறையினர் துப்பாக்கி சூடு நடத்தியதில் 5 பேர்
ஷஹீதாகியுள்ளனர். பலர் காயம் பட்டுள்ளனர். காவலர்களும் பலர் காயமடைந்துள்ளனர்.
இது சம்பந்தமாக மக்கள் பிரதிநிகள் உட்பட சுமார் 30 பிரமுகர்கள்
கைது செய்யப்பட்டுள்ளனர். 700 பேர் மீது வழக்கு பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது.
இதில் பெரிய அக்கிரமம் என்ன வென்றால் 500 ஆண்டுகள் தாங்கள் தொழுகை
நடத்திய இடத்திற்காக நியாயம் கேட்டு போராடிய மக்களை கலவரக்காரர்களாக அரசு சித்தரிக்கிறது. மீடியாக்களும்
அதை ஒத்து ஊதுகின்றன.
மக்கள் மீது கட்டுங்காத வன்முறை கட்டவிழ்த்து விடப்பட்டிருக்கிறது.
துப்பாக்கி சூடு கேள்விக்குள்ளாக்கப்படவில்லை. நியாயம் கேட்டு
போராடிய 5 பேர் படுகொலை செய்யப் பட்டுள்ளது. கேள்வியாக்கப்பட வில்லை.
வழக்கு பதிவான அன்றைய தினமே ஆய்வுக்கு உத்தரவிட்ட நீதிபதியின்
நடவடிக்கை கேள்விக்குள்ளாக்கப்படவில்லை.
இதில் மிக அக்கிரமம் என்ன வென்றால் கலவரக்காரர்களே நாட்டு துப்பாக்கியால்
ஒருவரை ஒருவர் சுட்டுக் கொண்டனர் என காவல் துறை கதை கட்டுகிறது. கொஞ்சமும்
வெட்கமில்லாமல் கேள்வி கேட்காமல் ஊடகங்கள் அதற்கு ஒத்தூதுகின்றன்.
கலவரக் காரர்கள் துப்பாக்கியால் சுட்டார்கள் எனில் காவல் துறையினர்
அல்லவா பலியாகி இருக்க வேண்டும் ?
700 பேர் கலவரம் செய்தார்கள் என்று
வழக்கப் பதியப்பட்டு இருக்கிறது. 700 பேரும் கல்வீசியிருந்தார்கள் எனில் 20 போலீஸ்காரகள்
தான் காயம்பட்டிருப்பார்களா
முன் கூட்டியே ஏராளமான ஆயுதங்கள் அதாவது பேட்டுகள் கற்கள்
குவித்து வைக்கப்பட்டிருந்தன என குற்றம் சாட்டப்படுகிறது. காவல் துறை கூறும் அளவு அங்கு
கலவரக் காரர்க்ள் செயல் பட்டிருப்பார்கள் எனில் பாதிப்பின் அளவு இந்த அளவில் தான் இருக்குமா
?
ஒரு சாதாரண
அறிவுக்கு எழுகிற கேள்விகள் கூட வடநாட்டு ஊடக வியலாளர்களுக்கு ஏற்பட வில்லை. நம் தமிழ்
நாட்டிலும் கூட ஏற்பட வில்லை. போராட்ட கும்பலைச்
சேர்ந்தவர்களே துப்பாக்கியால் சுட்டதாகக் கூறப்படுகிறது என இந்து தமிழ் பத்ரிகை எழுதுகிறது.
எல்லாம் எல்லாம் காவி மயமாகியிருப்பதை இது காட்டுகிறது.
சமாஜ்வாதி எம்.பி. ஜியா-உர்-ரஹ்மான்
பர்க் மற்றும் சம்பவத்தின்போது அங்கிருந்த அப்பகுதி எம்எல்ஏ மகன் உள்ளிட்டோர் மீது
வழக்கு பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது.
இதுவரை 2 வயதான பெண்கள் ஒரு இளம் பெண் உட்பட 3 பெண்களையும் யோகி அரசு கைது
செய்துள்ளது. .
இந்த அப்பட்டமான அநீதி குறித்து ஒரு சரியான கண்டனத்தை
இது வரை எந்த அரசியல் கட்சியும் உறுதியாக பதிவு செய்யவில்லை.
பாதிப்புக்குள்ளான பகுதிக்கு மக்கள் பிரதிநிதிகள் செல்வதை
டிஸம்பர் 1 வரை அரசு தடை செய்திருக்கிறது. இணையதள சேவையை முடக்கியிருக்கிறது.
இந்தியாவில் நீதி என்பது சமாதியாக்கப்பட்டுவரை அப்பட்டமாக
இது காட்டுகிறது.
உலகின் மிக மோசமான காட்டுமிராண்டித்தனம் இது.
திருக்குர் ஆன் கூறுகிறது
வழிபாட்டு தலங்களில் குழப்பத்தை ஏற்படுத்துகிறவர்களை
விட உலகின் பெரிய அக்கிரமக்காரன் வேறு யாரும்
இருக்க முடியாது.
உத்திரப் பிரதேச அரசும் – அது சார்பு நீதிமன்றங்களும் தொடர்ந்து
இந்தியாவில் முஸ்லிம்களின் வாழ்க்கையையும் இருப்பையும் சிதைக்க முயற்சி செய்கிறார்கள்.
பல்லாயிரம் பள்ளிவாசல்களையும்
மதரஸாக்களையும் சிதைத்தார்கள். நூல் நிலையங்களை எரித்தார்கள்
எங்களது முன்னோர்களை சிறையில் அடைக்கத்தான் அவர்களால் முடிந்த்து.
ஈமானை பறிக்க முடியவில்லை
தாதாரிஸ்தானில் ஆயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட பள்ளிவாசல்கள் இருக்கின்றன.
அலி ரலி கூறீனார்கள். வரலாறு திரும்புகிற போது அது மிக கடினமானதாக
இருக்கும்.
முஆவியா ரலி கூறினார்கள்
யாருக்கும்
அநீதி இழைக்க் நான் பயப்படுகிறேன். ஏனெனில் அவருடன் அல்லாஹ் இருப்பானே!
No comments:
Post a Comment